پروتئین معمولا گرانترین ماده خوراکی است، که رشد و ترمیم بافتهای بدن را تسهیل می‌کند. با استفاده صحیح از این ماده پرخاصیت میتوان هزینهها را کاهش داد. پروتئین حاصل از منابع حیوانی (شیر، جگر، ضایعات ماهی، گوشت یا پودر گوشت) در تقویت رشد و تولید تخم‌مرغ مؤثرتر از پروتئین بیشتر منابع گیاهی است.
اما مواد تشکیل‌دهنده خوراک دام و طیور تنها به گوشت محدود نمی‌شود، بلکه از گیاهانی همچون گندم، جو، تریتیکاله، کنجاله سویا استفاده می‌شود. این ماده مغذی به ویژه برای طیور و دام‌های جوان ضروری است. مقدار مصرف بر بهره وری تخم مرغ و گوشت آنها تأثیر میگذارد. همچنین باید به این مورد توجه کرد که پروتئین اضافی دارای یک اثر اجباری است که ممکن است برای طیور در هر سنی مضر باشد. . منابع پروتئین در غذای دام و طیور به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:
• منابع پروتئین گیاهی:
o کنجاله‌ها: کنجاله سویا، کنجاله آفتابگردان، کنجاله کلزا، کنجاله بادام زمینی، کنجاله پنبه دانه
o غلات: ذرت، گندم، جو، برنج
o حبوبات: نخود، لوبیا، عدس
o دانه‌های روغنی: کنجد، آفتابگردان، کانولا
o علوفه: یونجه، شبدر
• منابع پروتئین حیوانی:
o پودر گوشت و استخوان: از ضایعات کشتارگاه‌ها تهیه می‌شود.
o پودر خون: از خون خشک شده حیوانات تهیه می‌شود.
o پودر ماهی: از ضایعات ماهی‌ها تهیه می‌شود.
o شیر خشک: از شیر خشک شده گاو تهیه می‌شود.
o تخم مرغ: به صورت پودر یا مایع استفاده می‌شود.