پیش مخلوط سری اکونومی گوساله پرواری

مقدمه

به منظور دستیابی به حداکثر افزایش وزن در سیستم های پرواربندی تغذیه مقادیر بیشتر مواد متراکم (کنسانتره) اجتناب ناپذیر خواهد بود. لذا بخش عمده ای از مواد مغذی مورد نیاز دام لازم است از طریق کنسانتره تأمین شود. تولید کنسانتره به شیوه سنتی دارای اشکالاتی است که می تواند افزایش وزن روزانه، سلامت دام و نهایتاً بهره وری را تحت تأثیر قرار دهند. اختلاف درجه خلوص مواد، خطاهای فرمولاسیون، توزین، میکس و نیز اشتباهات کارگری همواره احتمال نوسانات زیاد در ترکیب مواد مغذی کنسانتره های تولیدی را موجب خواهند شد. این در حالی است که با وقوع هر یک از این خطاها میزان انحراف از تأمین ریز مغذی ها به مراتب بیشتر خواهد بود. گروه بین‌المللی کاسپین دانه با دارا بودن بزرگترین مجموعه کارخانجات تولید خوراک دام و طیور کشور، بهره مندی از گروه تحقیق و توسعه متخصص (فرمولاسیون محصولات بر اساس یافته های علمی روز دنیا)، آزمایشگاه های مجهز و پیشرفته (کنترل کیفی مواد) و تکنولوژی های پیشرفته توزین و میکس خوراک (حذف خطاهای انسانی) اقدام به تولید نسل جدید پیش مخلوط کنسانتره گوساله های پرواری حاوی سوپر پروتئین های عبوری تا سنجه 10 درصد نموده است. این محصولات مطابق احتیاجات دام  فرموله شده اند و می توانند علاوه بر رفع احتیاجات دام ها به ریز مغذی ها، سبب کاهش بهای تمام شده جیره شوند. این پیش مخلوط ها در کلیه گاوداری ها، کارخانجات و کارگاه های تولید خوراک دام قابل استفاده است و نیازی به وزن کشی دقیق و استفاده از سایر دستگاه های پیشرفته نظیر میکرومیکسر را ندارد.

ضریب تبدیل غذایی 

به مقدار خوراکی که سبب یک کیلوگرم افزایش وزن می شود، ضریب تبدیل غذایی 1(FCR) می گویند. هر چه ضریب تبدیل غذایی کمتر باشد خوراک مصرفی به ازای هر واحد افزایش وزن کمتر بوده و لذا سودآوری بیشتر می شود. عوامل بسیار زیادی از جمله ژنتیک دام، سن، جنس، ماهیت خوراک مصرفی، افزودنی های خوراکی، نسبت علوفه به کنسانتره و غیره بر ضریب تبدیل غذایی دام مؤثر می باشند. نکته بسیار مهم این است که با افزایش سن ضریب تبدیل افزایش یافته که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد. زیرا خوراک مصرفی بیشتر صرف تولید چربی خواهد شد. توجه داشته باشید که همیشه باید مقدار خوراک مصرفی روزانه در گاوداری پرواری و همچنین میانگین افزایش وزن گوساله ها (بصورت نمونه گیری در دوره های 15 روزه) مشخص باشد تا بتوان ارزیابی درستی از میزان درآمد و هزینه ها داشت. وزن مناسب کشتار گوساله های پرواری نژادهای اصیل مثل هلشتاین بین 350 تا 400 کیلوگرم در سن حدود 12 ماهگی است. حداکثر زمان نگهداری دام تا 15 الی 18 ماهگی می باشد ( بسته به نژاد دام و میزان افزایش وزن روزانه). 

      سن رسیدن دام به کشتار از نظراقتصادی زمانی است که ضریب تبدیل توجیه اقتصادی داشته باشد.

مسائل و مشکلات مرتبط با سیستم های پرواربندی

در حال حاضر گرایش به استفاده از جیره غذایی با غلات بالا در دام های پرواری افزایش یافته است که این باعث شده دام ها از حداکثر ظرفیت خود برای مصرف خوراک استفاده کرده و سبب افزایش وزن بیشتر گردد. نفخ و اسیدوز موانع بزرگ برای استفاده از حداکثر ظرفیت شکمبه در دام های پرواری هستند. نفخ به عنوان یک اختلال در عملکرد شکمبه در تشکیل یک کف پایدار و حذف طبیعی گاز تولید شده در طی فرآیند هضم تعریف شود. عواقب نفخ پروار می تواند از یک کاهش جزئی در مصرف خوراک تا مرگ ناگهانی بواسطه اختلال تنفسی ناشی از فشار شکمبه متسع شده بر ریه ها و دیافراگم، متغیر باشد. معمولاً نفخ پرواری با مصرف مقدار زیادی از غلات، به خصوص انواعی که به سرعت در شکمبه تخمیر می شوند مانند گندم یا جو مرتبط است.  

دستورالعمل

• گروه های دامی هدف:گوساله های پرواری
• نوع بسته بندی: پاکت 25 کیلوگرمی
• شکل محصول: مش (آردی )

توصیه های مصرف:

1. این محصول به هیچ وجه نبایستی به تنهایی در اختیار دام قرار گیرد و باید با کنسانتره با سنجه های توصیه شده کاملاً مخلوط شود.

2. لازم است همواره آب تمیز و با کیفیت در اختیار دام ها قرار گیرد.

3. به منظور تغییر جیره با کنسانتره های حاوی پیش مخلوط های پرواری به حداقل 10 روز دوره سازگاری نیاز می باشد.

4. به منظور دستیابی به بهترین عملکرد سطح نیتروژن محلول و کربوهیدرات غیر الیافی جیره به درستی تنظیم گردد.